Biografia

Zespoły

Koncerty

Publikacje

Wystawa

Kontakt

(1945)
FRANCISZEK WALICKI (JACEK GRAŃ) ur.20.07.1921 r. w Łodzi, rodzinnie związany z Wilnem, a od roku 1945 z Gdynią . Syn Franciszka i Felicji z d. Kunickiej. Żona Czesława z d. Kasztelan, córka Iwona. Oficer marynarki wojennej w st.spocz., dziennikarz, publicysta, animator życia muzycznego uważany za „ojca chrzestnego polskiego rocka”. Wykształcenie: Gimnazjum O.O.Jezuitów w Wilnie, elitarne Gimnazjum i Liceum im. Książąt Sułkowskich (polski Eton) w Rydzynie, Państwowa Szkoła Morska w Gdyni, w tym wielomiesięczny rejs szkolny „Darem Pomorza” na wyspy Morza Karaibskiego: Barbados, Martynikę, Puerto Rico, Jamajkę i Kubę (1938/1939). Okres okupacji spędza jako więzień niemieckiej policji bezpieczeństwa w obozie pracy przymusowej na Podhalu.
W mundurze oficera Marynarki Wojennej (1946)
Po wyzwoleniu powołany do marynarki wojennej, gdzie – jako podwładny Szefa Sztabu Gł. Mar.Woj. i Dowódcy Floty kmdr. Stanisława Mieszkowskiego -- pełni obowiązki naczelnego redaktora fachowego kwartalnika Mar.Woj. Przegląd Morski (1946-1948) i redaktora naczelnego miesięcznika Morze (1948-1952). Autor publikacji, tworzących podręcznik dla oficerów sztabowych mar. woj. na temat współczesnego morskiego sprzętu desantowego. Uczestnik pierwszej wizyty okrętów PRL w Portsmouth (Anglia). Po aresztowaniu kmdr. Mieszkowskiego i jego rozstrzelaniu po fikcyjnym procesie grupy wyższych oficerów mar. woj., składa raport o zwolnienie z wojska i w r. 1952, w stopniu kmdr.ppor. zostaje zdemobilizowany. Skierowany do pracy w Głosie Wybrzeża pełni funkcję kierownika działu kulturalnego i publicysty. Jest m.in. autorem głośnego artykułu Miecz i Prawo – pierwszej w Polsce publikacji ujawniającej mroczne kulisy tragedii grupy oficerów mar. woj. skazanych w r.1952 na karę śmierci lub dożywotnie więzienie.

Z Leopoldem Tyrmandem (1956)
W połowie lat 50. zmieniają się zainteresowania Walickiego. Stara przyjaźń z Leopoldem Tyrmandem owocuje inicjatywą zorganizowania w r.1956 w Sopocie pierwszego Festiwalu Muzyki Jazzowej , a w r.1957 drugiego. Obok Witolda Lutosławskiego, Stefana Kisielewskiego, Zygmunta Mycielskiego, Mariana Eilego, Bogdana Wodiczki, Jana Kotta, Krzysztofa Kąkolewskiego i Leopolda Tyrmanda jest członkiem Komitetu Honorowego obu festiwali. Ekspansja rock’n’rolla - symbolu niezależności, odrębności i swobody - skłaniają Walickiego do zainteresowania się tą muzyką. Począwszy od roku 1959 tworzy pierwsze polskie zespoły „mocnego uderzenia”: RHYTHM & BLUES, CZERWONO-CZARNI, NIEBIESKO-CZARNI (z Niemenem, Michajem Burano, Kordą, Klenczonem, Popławskim i Adą Rusowicz), w r.1968 inspiruje działalność zespołu BREAKOUT (z Tadeuszem Nalepą jako liderem grupy), a w r.1974 działalność najciekawszej polskiej formacji rockowej lat 70. tria SBB, założonego w r.1971 przez Józefa Skrzeka. W r.1970 inicjuje w Sopocie pierwszą w Polsce, sprowadzoną z Holandii profesjonalną dyskotekę pn. MUSICORAMA, a w roku 1995 jest bohaterem dokumentalnego filmu biograficznego I NIE ŻAŁUJ TEGO , a także autorem autobiograficznych książek "SZUKAJ, BURZ, BUDUJ" ( wyd. TRZ, Warszawa 1995) i "EPITAFIUM NA SMIERĆ ROCK 'N ROLLA" (wyd. Sopockie Korzenie, 2012), ciepło przyjętych przez krytykę różnych opcji. Jest także autorem ponad 2000 publikacji poświeconych problemom muzyki, kultury i subkultury , a także wielu piosenek , utrwalonych na ponad 500 nośnikach dźwięku, m.in. przez Czesława Niemena (Czy mnie jeszcze pamiętasz?, Wiem że nie wrócisz, Zabawa w ciuciubabkę), Piotra Szczepanika (Puste koperty), Wojciecha Kordę (Niedziela będzie dla nas!, Powiedzcie jej, Adagio cantabile), Krzysztofa Klenczona (Taka jak ty), zespół BREAKOUT (Na drugim brzegu tęczy, Gdybyś kochał ,hej !), zespół SBB (Odlot). W roku 2004 zaskoczył kolejną inicjatywą : autorstwem wielofunkcyjnej wystawy pn. Kolekcja Franciszka Walickiego, poświęconej początkom muzyki rokowej w Polsce. Po ekspozycji wystawy w Centrum GEMINI w Gdyni, a w roku 2007 w "Krzywym Domku" w Sopocie pod nazwą Polski Rock'n'Roll - Początek drogi, Kolekcja wróciła do Gdyni jako darowizna Walickiego na rzecz miasta i Muzeum Miasta Gdyni.
(2000)

Wśród otrzymanych oznaczeń, nagród i wyróżnień najbardziej ceni przyznany mu w roku 2009 przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Złoty Medal "Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS", Oficerski Krzyż Odrodzenia Polski (1996) Złoty Krzyż Zasługi, Medal "Spadkobiercom Komisji Edukacji Narodowej", Medal "Sprawiedliwym Wśród Narodów Świata", Medal prezydenta Gdańska, Medal "CIVITE e MARI" przezydenta Gdyni, Medal im. Eugeniusza Kwiatkowskiego "Za wybitne zasługi dla Gdyni" , przyznany w r. 2013 przez Radę Miasta Gdyni, "Sopocką Muzę" miasta Sopotu, Grand Prix jubileuszowego XXXV Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, Złotą Odznakę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Złotą Odznakę Stowarzyszenia Autorów i Kompozytorów ZAiKS.

Przeczytaj:
Franciszek Walicki: Szukaj-Burz-Buduj (TRZ 1995, 2000)
Franciszek Walicki: Epitafium na Śmierć Rock'n'Rolla (2012)

W roku 2009, z okazji 50-rocznicy rock'n'rolla w Polsce, w "Krzywym Domku" w Sopocie otwarto "Aleję Franciszka Walickiego", a w Teatrze Muzycznym w Gdyni odbył się uroczyszty BENEFIS, połączony z koncertem w wykonaniu artystów tego Teatru, prezentujących piosenki autorstwa Walickiego. Obie imprezy zorganizowała Fundacja Sopockie Korzenie w oparciu o inicjatywę Wojciecha Korzeniewskiego.

"Krzywy Domek" w Sopocie (2009)
Aleja Franciszka Walickieo